www.huldaclark.tk
 

Welkom bij het walnoottinctuurproject.

Aangezien het tegenwoordig heel moeilijk is om aan de (voor de parasietenkuur zo belangrijke) goede zwarte walnoot-tinctuur te komen en er in Nederland en België niet zoveel zwarte walnoot, maar wel heel veel gewone walnootbomen staan, hier het verslag van een proef die we gedaan hebben om te zien of we van de gewone walnoot (Juglans regia) ook een tinctuur konden maken die krachtig genoeg is om parasieten te doden.

Eerste pogingen mislukt

Het slagen van de parasietenkuur staat of valt bij een goede zwarte walnoottinctuur, maar de zwarte walnoot, die bij ons vrij zeldzaam is, is familie van de gewone walnoot en daar hebben we er in Europa genoeg van en dus ben ik, in de vele kruidenboeken die ik heb, gaan zoeken naar bewijs dat de gewone walnoot in Europa vroeger ook gebruikt werd om parasieten mee te doden.
Wel, het heeft heel lang geduurd want ik kon nergens bewijs vinden totdat ik in een klein boekje van Mellie Uyldert eindelijk het bewijs vond!

Ik had vroeger eens geleerd hoe je de beroemde Franse notenlikeur maakt. Daarvoor pluk je de groene noten voordat de harde noot zich binnenin heeft gevormd en je er nog met een naald doorheen kunt prikken, zo rond juni/juli en aangezien er in een park in de buurt notenbomen stonden, ging ik snel aan de slag!

Het recept volgend van Hulda Clark, zette ik de noten op wodka en testte na enkele dagen het resultaat, maar dat bleek een fiasco want deze zelfgemaakt tinctuur was in de verste verte niet te vergelijken met de zwarte walnoottinctuur die we normaal gesproken in Spanje, waar we bij iemand met zwarte walnootbomen af en toe noten mochten plukken, vroeger zelf maakten.

Hier trouwens het Franse recept voor een heerlijke groene notenlikeur (die helaas niet gebruikt kan worden als parasietenkuur, maar wel erg lekker is):

Liqueur de noix vertes


 

INGRÉDIENTS:

  • 20 noix vertes
  • 1 L d'eau-de-vie à 40°
  • 600 g de sucre en poudre
  • 1/2 L d’eau
     

PRÉPARATION :

Préparation10 min

Repos30 jour(s)

 

1.

Coupez les noix vertes en quatre.

2.

Dans un récipient, faites infuser les morceaux de noix vertes dans l'eau-de-vie pendant 60 jours, à l’abri de la chaleur et de l’humidité.

3.

Au bout de ce temps, égouttez les morceaux de noix vertes et passez-les au tamis de crin (conservez l'eau-de-vie).

4.

Versez le sucre en poudre et l'eau dans une grande casserole. Mettez sur feu moyen et laissez cuire jusqu'à obtenir un sirop bien lisse et brillant.

5.

Laissez refroidir le sirop puis filtrez-le au chinois.

6.

Mélangez le sirop, les morceaux de noix vertes et l’eau-de-vie réservée dans un grand flacon.

7.

Fermez bien le flacon avec le bouchon. Placez-le dans un endroit frais et sec.

8.

Laissez vieillir la liqueur de noix vertes pendant 3 mois à l'abri de la lumière avant la dégustation.

9.
Consommez cette liqueur avec modération à l’apéritif.

 

Een nieuwe poging

Helaas was de zelfgemaakte tinctuur (niet liqueur) dus mislukt, maar niet zo lang geleden, het is immers weer notentijd, kwam ik op een ander idee.
Ik vroeg me af of je niet een veel krachtiger tinctuur kon maken van het sap van de groene bolsters en dat is precies wat ik heb gedaan.

Daarvoor heb ik noten geplukt (ze waren nog net niet helemaal rijp) en heb ze geschild en deze schillen in een slow juicer gedaan om op die manier het sap eruit te persen.
(Je kunt ook wachten tot de noten rijp zijn en dan de bolsters er simpelweg van afpellen. Ik doe dat echter niet want dan zijn de noten door anderen al geplukt als ik aan kom! Let wel dat de bolsters nog wel voor het grootste gedeelte groen moeten zijn en niet bruin.)


Ik heb wodka gekocht (39%) en dit in gelijke delen gemengd met het sap om het goed te conserveren.
In mijn geval was dat 300ml sap met 300ml wodka. Ik heb bovendien natuurlijk wat vitamine C toegevoegd om te voorkomen dat de tinctuur zou oxideren en dus bruin zou worden.
Het resultaat hebben we vergeleken met de zwarte walnoot die we ook net hebben gemaakt (daarbij dank aan Klaas die ons 2 kilo noten had opgestuurd!) en onze conclusie, volledig op de kracht van de smaak gebaseerd, is dat hij waarschijnlijk krachtig genoeg is om parasieten mee te doden.
Een fantastische oplossing dus want in Europa zijn geen goede tincturen te koop.
Let wel dat je het liefst kleine flesjes vult en dat je deze volledig vult zodat er zo weinig mogelijk lucht in achter blijft.
Zodra je een flesje hebt geopend moet je deze in de vriezer (niet de koelkast) bewaren, even ontdooien als je er wat van wilt gebruiken en daarna meteen weer de vriezer in! Dit is de beste manier om de tinctuur groen te houden. Alleen groene tinctuur is werkzaam.

Ik hoop dat dit degenen die voor hun gezondheid zwarte walnoottinctuur nodig hebben mag helpen om volledig zelfvoorzienend te zijn en niet meer afhankelijk van het enige bedrijf dat goede zwarte walnoottinctuur verkoopt, maar zich helemaal in Amerika bevindt en waarvan de hoge verzendkosten en bovendien nog eens invoerrechten het eigenlijk ontoelaatbaar maken om daar nog dingen te bestellen.

Fotoreportage

  

                                                                       Het schillen van de noten

  

De slowjuicer in actie

 

               Het walnotenbolstersap als resultaat                                           De geschilde noten

 

Het verschil in kleur tussen walnoot (links) en zwarte walnoottinctuur (rechts)
Wel verschil in kleur, maar in smaak nauwelijks!

 

Pluk de dag, zou ik zeggen, want het is nu notentijd!
 

Een hartelijke groet en succes ermee,
   

 

www.huldaclark.tk