|
Houd
je niet van zuurkool? Maak hem dan zelf! Eigengemaakte
zuurkool is niet te vergelijken met die uit de winkel en
zou wel eens je volgende verslaving kunnen worden... Benodigdheden:
Bereiding:
Dit is verreweg de makkelijkste manier van zuurkoor maken en ik
vind: de lekkerste.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
||
|
|
De
wintermaanden waren voor de Indianen van Noord-Amerika
en Canada door de koude en sneeuw natuurlijk altijd
kritiek omdat voedsel dan schaars was en wat dat betreft
bood Pemmican een fantastische oplossing.
Indiaanse vrouw bezig met het malen van Jerky
(gedroogd vlees) voor het maken van Pemmican
Schilderij van Martin Grelle met als titel: Het
laatste stukje Pemmican!
(http://www.artcountrycanada.com/grelle.htm)
Wat niet zo heel bekend is, is dat van het sap van de boom een siroop wordt gemaakt die heel erg te vergelijken is met Ahornsiroop
 |
 |
|
|
|
|
IIndianen
kunnen niet tegen alcohol want ze missen een enzym om
alcohol af te breken, maar Europeanen hebben daar nooit
last van gehad (hoewel...) en het zullen wel Italianen
en Fransen zijn geweest die toen ze in Amerika kwamen en
de Zwarte Walnoot vonden, hun oude traditie van het
maken van notenlikeur daar hebben voortgezet,
maar dan met de zwarte walnoot want onze eigen notenboom
bleek niet te kweken daar in het noorden.
Zo'n likeur wordt trouwens gemaakt met de groene nog
onrijpe noten (met bolster dus).
Uiteindelijk is Californië de enige staat in Amerika
waar notenbomen goed gedijen, maar dat heeft er wel
meteen voor gezorgd dat 2/3 van de verkochte noten in de
wereld nu uit Californië komen.)
|
|
 |
|
|
|
||
Het
mag duidelijk zijn dat de noten van de zwarte walnoot te
eten zijn net als gewone walnoten. Ze hebben ook een
vergelijkbare voedingswaarde.
Zo bevatten ze omega 3-vetzuren, wat ze goed voedsel
maakt voor zenuwen en hersenen, maar bijvoorbeeld ook
mangaan, ellagzuur (een kankerremmende stof en
antioxidant), l-arginine, Vitamine C, E, B1, B2, B6,
B15, Bètacaroteen en verschillende tanninen. (Tanninen
helpen tegen ontsteking en pijn.)
Volgens
de Chinese geneeskunst zijn walnoten warm, maar niet
droog zoals andere noten. Ze zijn daarom goed tegen
zwakte en bij gebrek aan energie zoals bij
ouderen. Ze voeden het bloed (helpen bij de aanmaak van
albumine) en de vitale energie en zijn goed voor de
longen en nieren. Omdat ze de longen bevochtigen
zijn ze behulpzaam bij het verlichten van astma.
Ook "bevochtigen" ze de darmen en zorgen voor een
goede stoelgang (ze zijn daarom tegen verstopping
veroorzaakt door droogte).
Als je niet
vertrouwd bent met het denken in Chinese termen dan zal
dit misschien allemaal een beetje vreemd en als acadabra
bij je overkomen, maar volgens de Chinezen zijn walnoten
warm van karakter en kunnen ze daarom yang
verlevendigen, maar omdat ze vettig, vochtig en warm
zijn, maar niet droog, zijn ze in staat om
nierenergie aan te vullen. Veelvuldig gegeten helpen
ze tegen reumatische pijnen in de spieren van de
onderrug die veroorzaakt zijn door gebrekkige
nierenergie. Over het algemeen zijn walnoten een
versterkend voedsel.
Walnoten worden als (Chinees) medicijn gebruikt tegen:
- Lumbago (onderrugpijn) door gebrek aan
nierenergie.
- Duizeligheid.
- Tinnitits (oorsuizingen), mits door nierzwakte
veroorzaakt.
- Natte dromen bij mannen (Spermatorrhoea).
- en veelvuldig plassen.
Wat is er beter dan van heerlijk voedsel je medicijn maken?! Walnoten kun je makkelijk in allerlei gerechten verwerken of zo eten uit het vuistje als een knabbel tussendoor (perfect voor mensen met hypoglycemie en zeker als je ze mengt met wat rozijnen of krenten).
Dat wat
betreft het gebruik van de noot.
Bladeren, bast en bolster hebben echter ook allen
geneeskrachtige eigenschappen.
Ten
eerste is de Zwarte Walnoot (vnl. de groene bolster) goed tegen alles wat kriebelt en jeukt en krioelt.
 |
|
|
 |
Het is
namelijk hét parasietdodende kruid bij uitstek
en is in staat om wel meer dan 100 verschillende
soorten parasieten te doden, zegt men.
Zwarte walnoot is een echt Indianenkruid en werd
door hen dan ook op verschillende manieren gebruikt.
Deze deden er niet alleen zelf 2 keer per jaar een
parasietenkuur mee, maar smeerden
bijvoorbeeld ook hun paarden in met een aftreksel
van de groene bolsters om ze te bevrijden van
huidparasieten. (Let wel, het aftreksel is een hele
goede kleurstof die waarschijnlijk nooit meer uit je
kleding is te krijgen. Ook je huid heeft zeker een
week nodig om weer zijn normale kleur terug te
krijgen. Een walnotendief vind je wat dat betreft
heel makkelijk, als hij tenminste geen handschoenen
aan had bij het plukken!)
Wat goed dat Hulda Clark dit oude middel heeft
herontdekt en het zou helemaal niet verkeerd zijn
om, net als de Indianen deden, zelf ook regelmatig de
anti-parasietenkuur te doen, want als je
het goed bekijkt is het eigenlijk heel vreemd, onze
huisdieren: paarden, koeien, geiten, honden, katten, ja zelf
parkieten... alles ontwormen we, maar nooit onszelf!
Hoever zijn we niet van de natuur weggegroeid?
Hoe kunnen we zo arrogant zijn om te denken dat wij
boven de natuur staan en nergens last van hebben?
Hulda Clark heeft bewezen, zowel met de synchrometer
als met gewoon fysiek, biologisch onderzoek, dat we
veel meer last hebben van parasieten dan men medisch
gezien wil toegeven en bovenal, dat ze een grote rol
spelen bij het ontstaan van de vele ziektes waar we
last van hebben.
Daarom mijn advies: Maak er een gewoonte en
nieuwe traditie van en doe minstens 1 of 2x
per jaar een parasietenkuur. Of doe de
parasietenkuur zoals door Hulda Clark geadviseerd
met vervolgens voor de rest van je leven een
onderhoudskuur. Het zou zo enorm veel problemen in
de toekomst kunnen voorkomen!
(Dit geldt trouwens alleen voor volwassenen of jonge
volwassenen en niet voor kinderen. De kruidenkuur is
alleen geschikt voor kleine kinderen als ze ernstig
ziek zijn en een parasietenkuur nodig hebben voor
hun genezing.)
(Aanwijzingen voor het doen van de kuur vind je
in het gratis te downloaden boek op onze website.)
Grappig genoeg had ik een aantal jaar geleden een kankerpatiëntje in Spanje, een jongetje van net 4 jaar oud. Een enorme dondersteen! Interessant genoeg vond hij de zwarte walnoottinctuur zo lekker (hoe kun je dat ooit lekker vinden?!) dat hij zijn moeder constant vroeg om nog een beetje en nog een beetje... Keek zijn moeder even niet, dan nam hij gewoon zelf. Het jongetje is door het nemen van de zwarte walnoot en zappen in vrij korte tijd van zijn kanker genezen, maar wat ik zelf ook heel interessant vond om te zien: zijn karakter was daarna totaal veranderd. Hij was in plaats van een dondersteen en een "nervio", zoals ze dat in Spanje noemen en we hier misschien een zenuwpees of ADHD-tje zouden noemen, een schat van een kind geworden en bovendien uitermate intelligent. Zo zie je maar weer hoe sterk lichaam en geest met elkaar zijn verbonden
Je kunt zwarte walnoot zowel in- als uitwendig gebruiken. Uitwendig is het een heel goed middel tegen schimmelziektes zoals ringworm (heeft trouwens überhaupt niets met wormen te maken) en zwemmerseczeem/voetschimmel. Ook zou het goede diensten kunnen bewijzen bij psoriasis (daar heb ik echter helaas bij uitwendig gebruik nog geen ervaring mee. Mocht je psoriasis hebben en het willen uitproberen, laat me graag het resultaat weten!).
Notenlikeur in de maak
Omdat
de zwarte walnoot schimmeldodend is, is hij ook heel
goed tegen Candida albicans. Je kunt hem in
dat geval inwendig gebruiken (als onderdeel van de
parasietenkuur en darmkuur) en eventueel ook als
vaginale douche.
Bij Candida is regelmatig zappen, zowel bij Candida
in de darmen als vaginaal, ook heel behulpzaam. Zorg
er wel voor dat je de flora, zowel in de darmen als
eventueel in de vagina, herstelt met probiotica.
(Zie voor een goed merk de pagina "links en
adressen" van onze website.)
Je kunt voor een
vaginale douche simpelweg een paar capsules legen in
een glas gekookt water dat je eerst hebt laten
afkoelen tot lichaamstemperatuur.
Voor de zwarte walnoot geldt hetzelfde trouwens en
is wat je eerst zou doen. Een koffielepel tinctuur
op een glas water.
Om ernstige Candida goed te genezen, kan het
belangrijk zijn om (naast zappen en kruiden)
tijdelijk een dieet te volgen waarin je alles wat
zoet is vermijdt.
Zuurkool, mits niet gesteriliseerd en beter
dus: zelfgemaakt!, is ook genezend voor Candida. Het
is maar dat je het weet.
Zwarte walnoot bevat Jodium, wat interessant is voor een plant die zover van zee groeit. Wat de uitwendige toepassingen betreft, is zijn effect vnl te danken aan zijn ontsmettende en samentrekkende werking en daarom werd het door Russische artsen veel gebruikt voor het schoonmaken en genezen van wonden. Maar niet alleen dat, het is zo'n beetje voor elke huidziekte een zegen, zoals ook: Eczeem, Herpes, Tuberculeuze zweren in de nek (iets wat zelden meer voorkomt, maar soms bij Aids-patiënten nog wel eens de kop op steekt), "krentenbaard" een hele vervelende huidziekte, wratten, maar zelfs lepra! En... ik vraag me af, maar heb daar nog geen bewijs van, of het ook niet zijn dienst kan bewijzen bij het genezen van de enge ziekenhuisbacteriën die in staat zijn om hele lichaamsdelen weg te vreten, terwijl artsen machteloos moeten toekijken.
We hebben trouwens hele goed resultaten met de zapper bij ziekenhuisbacteriën. Ik heb verschillende leerlingen die bij familieleden stiekem een zapper het ziekenhuis in hebben gesmokkeld en bijvoorbeeld de handvaten in de sloffen hebben gestoken steeds tijdens bezoekuur, waarna genezing op gang is gekomen. Een wonder, want bij deze ziekenhuisbacteriën zijn anti-biotica totaal zinloos omdat de bacteriën er resistent tegen zijn geworden.
|
|
Ook kan
de zwarte walnoot behulpzaam zijn bij spataderen, een
branderige anus (je zult
er maar last van hebben!), pijn in of boven de
ogen, oogontsteking (ogen spoelen met een
aftreksel), ontsteking van het ooglid
(idem), keelontsteking (gorgelen met
aftreksel of tinctuur), tandvleesontsteking,
bloedende aambeien, lupus, tumoren, acne en syfilis.
Bij inwendig gebruik is hij werkzaam bij: suikerziekte,
geelzucht, darmproblemen,
winderigheid, en een verzakte baarmoeder.
Hij blijkt ook bloedverdunnend te werken,
hoewel ik daar persoonlijk andere kruiden voor zou
gebruiken.
Hier, voor wie Engels kan, een stukje dat ik op een
forum vond. (Schrijver onbekend.)
|
Something interesting happened at work a few days
ago. I had a patient with Hepatitis C, and was telling her about my husbands improvement on herbs, and her husband started talking about how much he believes in herbs. His grandmother was diagnosed with severe diabetes and was supposed to go to the hospital for treatment, but instead she went out in the front yard and got something from a tree or bush. He couldn't remember what kind of plant it was or what she did with it, but when she went back to her doctor, he told her she didn't have diabetes anymore and sent her home. She got it back a few times, but got rid of it the same way. I bet she took a parasite killing herb, like maybe used a black walnut tree, and killed the parasite, curing the diabetes, but reinfected in her daily living, and repeated the process. I wish he had remembered the plant or tree she used! |
Een mooi verhaal.
Hier echter nog een stukje van een forum om het geheel compleet te maken:
|
Lisa: I developed diabetes last year. I am always thirsty so that did not help in the symptoms. What I did not expect and forgot was that I kept smelling juicy fruit gum. That was when my blood sugar was well over 200.
Harm: omdat het suikerniveau stijgt in het bloed
bij diabetes kunnen je urine en lichaamsgeur een zoete
vruchtenlimonadegeur krijgen. De Chinezen noemen
Diabetes
daarom ook
táng niǎo bìng (糖尿病),
wat betekent:
"Zoete urine ziekte".
In India noemt men het
madhumeha oftewel
"honing urine"
en ook mellitus van "Diabetes Mellites",
betekent honing.
I started to research remedies and cures online. I came across Dr. Hulda Clarks book the cure for
all diseases. In it she talks about a lot of the
main causes for diseases. A simple way to rid
the body of almost every disease was black
walnut hull tincture. I bought it in hopes to
get rid of the diabetes. I took it per the
instructions in the book. |
Wonderbaarlijk wat eenvoudige kruiden voor ons kunnen doen, niet waar?!
Tot slot is het hout, net als dat van de gewone walnoot, zeer geliefd. Hier een paar mooie voorbeelden:
|
|
 |
 |
Uit het leven gegrepen
Permakultuur:
de creatie van een
paradijs op aarde voor iedereen.
Permacultuur
is een manier van landbouw en tuinieren met als doel:
de
harmonie te herstellen in de natuur en van ons met de
natuur.
Niet zoals wij de laatste eeuwen met de landbouw hebben
gedaan, de natuur naar onze hand zetten ten koste van de
natuur, en de grond
(moeder aarde) uitputten met monocultuur,
kunstmest en pesticiden.
 |
 |
|
 |
 |
Nee, Permacultuur probeert van de natuur te leren en zichzelf zo aan te passen dat pesticiden, noch kunstmest nodig zijn en de grond jaar na jaar alleen maar verrijkt.
Permacultuur
is een manier van ontwerpen, van landschapsarchitectuur,
maar op zo'n manier dat zowel plant, mens als dier in
harmonie met elkaar kunnen leven en er voordelen uit
kunnen trekken.
Je kunt Permacultuur in het groot toepassen, maar ook in
het klein in je achtertuin of zelfs op je balkon.
Eigenlijk is Permacultuur bovendien voor luie mensen,
want eenmaal aangelegd heb je er weinig omkijken na en
hoef je bijna alleen maar te oogsten!
Hoewel de aanleg wel wat van je vraagt, toch hoef je
daarna bijvoorbeeld niet meer jaarlijks te spitten.
Het ontstaan van Permacultuur
Interessant genoeg zijn er in de eerste helft van de vorige eeuw verschillende mensen geboren die op een of andere manier een verlicht idee kregen over het vernieuwen van de landbouw. Eén van hen was de Japanner Masanobu Fukuoka (1913-2008).
Fukuoka
was een filosoof, maar ook microbioloog en
landbouwwetenschapper en werkte als zodanig bij de
douane voor de inspectie van plantenmateriaal. Toen hij
echter of 25-jarige leeftijd met een longontsteking in
het ziekenhuis terecht kwam, heeft die ervaring zijn
leven volledig veranderd. Naar eigen zeggen had hij een
vorm van verlichting meegemaakt en vanaf dat
moment heeft hij zijn baan bij de douane opgezegd en
heeft zich teruggetrokken op het familielandgoed (hij
kwam uit een rijke familie).
Daar bestudeerde hij de natuur en probeerde ervan te
leren. Uiteindelijk schreef hij een boek "God Revolution"
en later een ander boek: "De revolutie van één strootje"
(The one straw-revolution).
Fukuoka was ervan overtuigd dat God beter kan tuinieren
dan wij en ontwikkelde een methode van landbouw die
later de Fukuoka-methode werd genoemd of de "niets-doen
landbouw". Het gaat uit van het idee dat je de grond
beter niet kunt spitten of ploegen omdat dat het
bodemleven verstoort. Hij ontwikkelde verder een
grappige methode van zaaien waarbij hij een verzameling
van verschillende zaden met klei tot een balletje rolde
en deze balletjes willekeurig om zich heen gooide en de
natuur de rest liet doen.
 |
 |
|
|
|
|
Eén van de dingen die hij ook deed, was het combineren van planten die elkaar voeden, zoals bomen en struiken die stikstof in de grond brengen, samen met fruitbomen, die juist veel stikstof nodig hebben.
In onze
Hulda Clarktuin (http://huldaclarktuin.wordpress.com/)
hebben we datzelfde principe gebruikt door bijvoorbeeld
een zilverbes (een struik) onder onze appelbomen te
planten. De zilverbes brengt op die manier stikstof in
de grond waar de appelbomen van profiteren, maar geeft
bovendien nog eens bessen ook.
Hetzelfde hebben we gedaan met rode klaver onder
fruitbomen en dan heb je een fantastisch
anti-kankerkruid om te oogsten terwijl het
tegelijkertijd de fruitbomen weer van stikstof voorziet.
Ook ontwikkelde hij het idee om rijst opnieuw in te zaaien nog voor vorige rijst geoogst was. Dit bespaarde heel wat zwaar werk en verhoogde de oogst enorm.
Twee andere landbouwhervormers zijn de Australiërs Bill Mollison (1928) en David Holmgren (1955)
 |
 |
|
Bill Mollison |
David Holmgren |
Samen hebben
ze in 1978 het eerste ontwerp gemaakt voor Permacultuur
en schreven zij het boek "Permaculture one".
Het is uiteindelijk Bill Mollison geweest die
Permacultuur verder heeft ontwikkeld en het ook bekend
heeft gemaakt in de wereld door zijn Permaculture
Institute in Tasmanië (Australië), vanwaaruit hij
honderden, zo niet duizenden mensen , heeft onderricht.
Hoe werkt het?
Het hele idee van
Permacultuur is een leefomgeving te creëren die zichzelf
in stand houdt en je tegelijkertijd van voedsel
voorziet.
Om te beginnen betekent dat een systeem te verzinnen
waardoor regenwater niet zomaar wegvloeit, maar
"geoogst" wordt. Het water wordt dan geleidelijk aan
afgegeven aan grond en planten, en handmatig bewateren
is dan ook niet meer nodig.
Is er sprake van een berghelling dan worden op hoge
punten meertjes aangelegd die het water opvangen dat
vervolgens via een systeem verdeeld wordt over de grond
bergafwaarts.
Door gevarieerde beplanting wordt erosie voorkomen,
zoals zoveel voorkomt in de bergen en waardoor de grond
nutteloos wordt voor voedselproductie.
Het
mooiste voorbeeld van water oogsten heeft Geoff Lawton
laten zien in de woestijn van Jordanië. Misschien wel de
droogste plek op aarde met bovendien nog eens zoute en
daardoor totaal onbruikbare grond.
Geoff heeft met permacultuur een hele oase gecreëerd in
dat kale gebied en heeft bewezen dat je met het juiste
denkwerk en het juiste ontwerp woestijnen kunt omtoveren
tot productieve en bruikbare gebieden.
Hier het project voor de aanleg
 |
 |
En na:
|
|
|
|
voor |
na |
Grappig is dat mensen van de lokale bevolking die dit
stuk grond verder verzorgden, op een gegeven moment
Geoff hebben geschreven omdat ze zich afvroegen of alles
wel goed ging. Ze hadden namelijk vreemde groeiende
dingen gevonden.
Bij nader onderzoek bleken het gewoon paddestoelen te
zijn. Paddestoelen, die vocht nodig hebben om te
groeien, had men daar echter nog nooit in hun leven
gezien!
In de Permacultuur
op grote schaal worden er zones gecreëerd, waarbij in zone 1, dichtbij
huis, de planten komen te staan die het meeste aandacht
en zorg nodig hebben en je ook het meeste gebruikt. Naar
buiten toe wordt de beplanting steeds bosachtiger voor
het creëren van een "Food Forest", een eetbaar bos.
Ook wordt er rekening gehouden met verschillende lagen
wat hoogte betreft om een mooi geheel te vormen dat
elkaar voedt en ondersteunt.
|
|
Hier nog een mooi voorbeeld van
getransformeerde landschappen dmv het
permacultuurprincipe in China waar werkelijk met man en
macht aan het project is gewerkt.
Aanvankelijk was de lokale bevolking heel sceptisch,
maar zie de verandering! Als de overheid iets heeft
besloten...
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Gelukkig hoeft permacultuur niet persé in het groot en kan het ook gewoon worden toegepast in je achtertuin of moestuin.
Wij hebben zelf in onze tuin "Hügelbeten " gemaakt volgens het idee van de meest aangeklaagde boer van de wereld: Sepp Holzer.
Sepp wist niet van Permacultuur, maar kwam tot soortgelijke conclusies en creëerde op het boerenlandgoed een ware revolutie.
De berghelling die normaal gesproken
weinig opleverde dan hout, veranderde hij in een oase,
waar op 1500 meter hoogte nu zelfs citroenen groeien!
Iets wat niemand ooit voor mogelijk had gehouden.
Door de natuur als kind al te observeren kwam hij
erachter dat de aardbeien altijd groter en lekkerder
waren als ze naast stenen groeiden. Stenen nemen de
warmte van zon in zich op en geven die geleidelijk weer
af. Dat principe wist hij later dus ook voor het kweken
van planten te gebruiken die normaal gesproken nooit in
de winter zouden overleven, zoals hier de citroenen.
Hij legde meertjes aan die voor een goede bewatering
zorgen en tegelijkertijd gebruikt worden voor de teelt
van verschillende vissoorten. Hij gebruikt varkens voor
het bewerken van de grond en heeft er ook oerrunderen
rondlopen.
Zijn landgoed is een waar voedselparadijs geworden met
de meest uiteenlopende groenten, fruit en kruiden.
Het principe van de Hügelbete die we in
onze tuin ook hebben toegepast is heel eenvoudig.
Je graaft hout (boomstammen) en ander plantaardig
materiaal in en vormt op die manier een heuvel.
Het hout verteert langzamerhand (gaat een paar jaar
overheen) en dit produceert warmte en tegelijkertijd ook
meststoffen. Wat je daar op plant of zaait gedijt daarom
enorm goed.
Wij bedekken het zelf nog met stro om de groei van
onkruid tegen te gaan, waar we vervolgens gaten in maken
en de plantjes die we voorgekweekt hebben in planten.
En dan... geen omkijken meer naar! De heuvels en het
stro houden vocht vast, dus begieten hoeft niet en omdat
het heuvels zijn verdwijnt het teveel aan water in de
greppels. Het enige dat je af en toe nog moet doen is
slakken zoeken (het beste 's nachts met een zaklamp want
het zijn nachtdieren) en oogsten!
|
|
|
Mocht je geïnteresseerd zijn geraakt in permacultuur dan adviseer ik je om op het internet meer informatie erover te zoeken.
Hier tot slot nog de link naar ons tuinblog waar je een leuk filmpje kunt zien over permakultuur: http://huldaclarktuin.wordpress.com/2013/08/
Hopelijk tot ziens, horens of schrijvens
in het nieuwe jaar.
Hartelijke groeten,
